Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

Πράγα Μάτια Καστανά


Βερολίνο Πράγα
~κάθε γράμμα κι ένα τάμμα κάθε λέξη πανικός
Της αγάπης ο πληθυντικός~
Βουδαπέστη Σαλώμη Τaxis
Ικανός να μεταμορφώνει τον ψίθυρο εντός του
σε αιτία
Αθώος από αφορμές και ψυχικές πειθαρχίες
~Μίλα σιγανά~
απεκδυμένος. Μετακοσμικός.
Καθολικά ένοχος καθ’ιστορία
Das offene~όσα δε μιλούσε μου τα'γραφε~
βιάζεται να υποψιαστεί την αλήθεια
ενώ το ψέμα μόνο του σχηματίζεται
στην αρχή του παραδείσου
σε ένα παράθυρο κυρίως τροχαίων
Και δακτύλων
πώς θα φωνάξει κατεβαίνοντας ο Ντάντε
Υποσημαίνοντας το θυμικό διχασμό των αγγέλων.
Αφού από μια δογματική σύμπτωση τεκμαίρεται
Το επιθανάτιο άνυσμα
Σε αμφιθυμική κίνηση
Παρεμβάλλεται ανείπωτος
Παρά τα εμπιστευμένα λεχθέντα
Για μια κατάφαση για μια κατάβαση
Υπαινίσσεται την απώλεια
Πράγα Βερολίνο Βουδαπέστη~όσοι αγαπούσα με χάσανε~
η δεξιότητα μιας συνθήκης
Απόδρασης μυθίας
~στης αγάπης τις λυκοποριές
είμαι εγώ και είσαι εσύ μόνο.