Πέμπτη 9 Ιουλίου 2009

θέλει μαγκιά

Λέξεις μήκους περίπου οχτώ εκατοστών δυσανάγνωστες διατρέχουν την οθόνη
με χέρια κρύα χωρίς καθόλου αίμα αυτομαγνητίζεσαι κρύες κομπρέσες γιατί τα βιβλικά ρήματα έχουν εξαίσια ευγλωττία διακανονισμοί και ψευδευλάβειες άρδευση καταλληλότητα αυστηρά σχηματισμένα κάτι έγραψα σ’ένα μακρόστενο ύφασμα [ανυπόφορα νοητός ανάμεσα σε ελεγειακούς ανέμους εγκαρτέρησης] και το έκρυψα δεν θα θυμηθώ
η δική μου θα’ναι απρόθυμη επιστροφή για όλους τους πάσχοντες σαν την Ιβέν που έπρεπε να ενσαρκώνεται τουλάχιστον μια φορά κάθε 200 χρόνια με τις θλίψεις της Αστάφ θυμάσαι τη διάσημη Παριζιάνα δηλητηριάστρια είχε ανακαλύψει ένα υγρό που αν το άφηνες στον αέρα δέσμευε τους βάκιλλους της φυματίωσης που αιωρούνταν τριγύρω και συμπεριφερόταν ως ιδανικό μέσο για την καλλιέργειά της
Ελκύεται το διάστημα απ’αυτό το σύστημα φαντασιώσεων ελκτικές και απωθητικές δυνάμεις παραμένει το παθολογικό υπόλοιπο γι’αυτό κρατάω τις αποστάσεις από την ονειρική φύση μου όχι επειδή μου το είπες εσύ τέτοιες που διευκολύνουν την παρανάγνωση και μειωμένη διεγερτικότητα Ακόμη και οι λεκτικοί μηχανισμοί
υπολειτουργούν
περιστολή συνείδησης υποστολή σημαίας διαδεχόμενα αποσπασματικά όνειρα και αξιόλογο δραματικό ταλέντο αυτά
με σκακιστικούς όρους κομμένα και τα Αραράτ και τα Σινά τα Κανταχάρ και τα Ριφ