τη θαμπή σου οθόνη κοιτάζεις να δεις
πώς ξεφτίσαν τα λόγια και πού να κρυφτείς
του φιλιού την αγχόνη η ανάσα ανταμώνει
στο αβέβαιο νήμα της πώς να σταθείς
τα τσιγάρα σου καίγονται φάροι χλομοί
τι γυρεύουν να σώσουν του φόβου οι θυμοί
πάνω στο μαξιλάρι καράβι σαλπάρει
ακολουθείς του καπνού του τη μαύρη γραμμή
σε παλιές αυταπάτες η ώρα γυρνά
στο ρολόι μοιραία μια μπόρα ξεσπά
κι οι τρελοί λεπτοδείκτες κυνηγάνε τις νύχτες
κι οδηγούν το καράβι στα πιο μαύρα νερά
σε λαβύρινθο η τύψη σιωπηλά σε τραβά
σε είχε κάποτε πνίξει στο λαιμό σαν θηλιά
ανεκπλήρωτος μύθος της Αριάδνης ο μίτος
άλλος ένας Θησέας δεν αλλάζει πανιά
το ποίημα είναι από τη συλλογή μου
"τα όνειρα καπνίζουν"
εκδ.Γαβριηλίδη
μπορείτε να το ακούσετε και μελoποιημένο
από τον
Δημοσθένη ,βαθιά και συγκινημένα σ'ευχαριστώ,σου το αφιερώνω