Δευτέρα 2 Ιουνίου 2008

παιχνίδι είναι...



Σαν άστρο που σύλλησε στη βραδύτητα των χειρογράφων της αυγής
Ο πόθος σου να πέσει στα γόνατά της και να γυρεύει
Ευχές κι ευλογίες αθανασίας και νεότητας
Το βάρος των οποίων έχει εξαϋλωθεί
Και το θέρος περιμένει παρελκύοντας νύχτες που τις αφήνει μέρες στην πόρτα μου
Σ’αυτό το μέλλον να επιστρέφεις όταν θα σε συνεπαίρνουν άφθαρτα γράμματα
Ρίγη φωνηέντων που διασώζουν αυγές και νύχτες
Πριν προλάβουν να δώσουν απαντήσεις
Μην πιστέψεις πως τα λόγια επικυρώνουν τον προορισμό
Ούτε στ’αστέρια…όπου κι αν κλείνουν τα παραμύθια και τις εξομολογήσεις
Φλυαρούν παραπληρωματικές στοργές και τρυφερότητες
Στην πραγματικότητα η κάθαρση απονέμεται μόνο σ’εκείνους
Που θα τολμήσουν ένα σημείο λευκό και αθώο σε συνάντηση
Πιο πέρα απ’το απόλυτο της πιο μυστικής διάστασης που μπορούν
Να λάβουν οι αρνήσεις καθώς γλιστράνε σε ήρεμα νερά
Αγαπώντας και αρνούμενοι δυναμώνοντας την αντίφαση
Με σιωπές, συνενοχή και επικλήσεις στα αόρατα.

"οι γκρεμοί έχουν όμορφα χείλια"