ΑΝΩ ΣΧΩΜΕΝ ΤΑΣ ΨΥΧΑΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΦΡΕΝΑΣ
(Ή ταν ή επί τας...)
Πες μου εσύ, με του ματαίου τις χορηγίες
Που μας κρατάς στο χέρι…
Που μας κρατάς στο χέρι…
και τα μάτια μας κλείνεις με κορδέλες κινδύνου
-κουρελάκια αθωωμένα, στο αίμα μας που βούλιαξαν-
Ποιο ουρανομήκες χάσμα μας χωρίζει από τη θεότητα?
Ποιο φεγγάρι ιλαρό και σκονισμένο,
Και ποια επιστροφή της ουράνιας αιτιότητας
Αφορισμένους μας κρατά μακριά από το ύψος
Ποιο ουρανομήκες χάσμα μας χωρίζει από τη θεότητα?
Ποιο φεγγάρι ιλαρό και σκονισμένο,
Και ποια επιστροφή της ουράνιας αιτιότητας
Αφορισμένους μας κρατά μακριά από το ύψος
του κραταιού "νυμφώνα" σου?
Και μας παρακάμπτει
Μας αγνοεί,
Προορίζοντάς μας για την Άπω Μόνωση…
Και μας παρακάμπτει
Μας αγνοεί,
Προορίζοντάς μας για την Άπω Μόνωση…
από το "έλαττον της αθανασίας"