Η γάτα τρώει ξερά φύλλα
Χαρτοπετσέτες και χώμα
Η νεραντζιά στάζει ανθάκια
στο χνουδωτό αυχένα -
δεν δίνει σημασία
Στο σκαλοπάτι τσαλακώνω το τελευταίο
σημείωμα ευνοϊκά
Κοιτάζω μακριά σχεδόν υπερωκεάνια
-δεν έχω φόβο μ;-
Το σπίτι έχει προβλήτα
Σπανιόλες σαύρες μετανάστριες στο Νότο
Συλλαβίζω Ι ού νι ο ς
η άσφαλτος καίει
σαν σώμα φρικτά ερωτευμένου
Τα γυαλιά σπασμένα στα πόδια μου
μερικά ατσάλινα καρφιά πηγαινοέρχονται
Στα μηνίγγια
Πήρα το αμάξι κι έτρεχα μές στον κήπο
-Διανυκτέρευσα μ;-
Το ραδιόφωνο έπαιζε την κομπαρσίτα
Ανέβαινε το καπό μπροστά στα μάτια μου
Μετοικεσία Ι ού νι ο ς 2 0 1 2
Θεός και διάβολος αφηνιασμένοι συμπράττουν
Εναντίον μας
Υγρή ήβη ύπερος σαν ήπειρος
-Μορφολογία ορεινή μ;-
Σε περιμένω με όλη την ύπαρξη
Η Πάτσυ βουίζει απ’το τζουκ μποξ
η Κατρίν η Μπριζίτ ο Χι ο Ψι ο Τάδε
παραισθάνονται
Όμως στα νερά του Νείλου η θερμοκρασία
ανεβαίνει
τα νούφαρα κι οι σφαίρες ανακατεύονται
στο στόμα μου
κολλάνε
bang bang μ.