η ζωγραφιά ανήκει στον ktkouk
Στο πόδι της χήνας βαθαίνουν οι ρυτίδες
Από χαρά κι απελπισία
Αυλάκια με αλμυρό νερό
Για χάρτινα καράβια που λιώνουν
Σε περιρρέοντα στόμια ματιών
Παραμονές της περσινής ξέρας
Βυθίζονται οι αστράγαλοι σε λευκό λινό
Συμπληρώνονται με παρονομαστές
Τους αγκαλιάζουν οι ακροβάτες
Έχοντας πιει σταγόνα σταγόνα
Το ενδιάμεσο όπιο
Ανέμελοι αφελείς δολοφόνοι
Σκοτάδι και ταμπάκο στ’αβαθή
Γοβάκια στις νεροκολοκύθες-
Κρατήρες του Φουτζιγιάμα
Και γύρω βουνά-βουνά-βουνά
Οι αστράγαλοι η Αφροδίτη το στήθος
Τα ζυγωματικά με άμαξες
Συναντιούνται υπερόφρυα
Βουνά και άβατα στοιχηματίζουν
Το πολύ ή το λίγο της μιτολογίας
Αφήνοντας τα δάχτυλα αυτόνομα
Να σχηματίζουν τα βραχιόλια που χρωστάνε τη ζωή
Σε χέρια που έχουν υποστεί
Ανατροφή από σελίδες γύψινες
Που έχουν υποστεί
Ταπείνωση από την αστρική απόσταση
Της γραφής
Λίγο χαμηλότερα από κει που
Γκρεμικά ξοφλούσε ο προορισμός τους
Έκλεισα τη βρύση-
-Μεταβολή
Και σ’αγαπώ
Με λαιμό αδικημένο
Με την αδρεναλίνη
Που αφρίζει όπως όταν
Πατάς σε ναρκοπέδιο
Και δεν ξέρεις πού θα σε βρει
Το επόμενο δεύτερο
Η στρυχνίνη της μαύρης γραμμής
Του μολυβιού