Θάλαττα θάλαττα!
Ο Κύρος
Μεταφέρεται σε ξερή ακουαρέλα
Κάποτε ξερίζωναν χιόνι
Από τους μύριους στα Κούναξα
Ήρθε ο Σουλτάνος διψασμένος
Πήγαμε εκδρομές στα βιεννέζικα δάση
Περιπάτους στα κυνηγετικά περίπτερα
Όπως μας ξενίτευε η όραση
Η αφή μας κράταγε δέσμιους
Του μιναρέ
Στη Βηρυττό η Φεϊρούζ απαγγγέλει
Με συλλαβές τα ρουμπαγιάτ
Μετά πηδά στην παγωμένη Νέδα
Θυμάσαι που έπεσες από τη σκάλα
Κι έπειτα με τρωμένα γόνατα
Σύρθηκες ως τη στέγη
Να κλέψεις το δοξάρι απ’τον βιολιστή
Κάνε πέρα τώρα
Προηγείται η κωπηλασία στη στάχτη
Βγαίνεις από ξερές γάζες
Ξερνάς στα μαντίλια τη μούχλα
Μέσα μου είμαι μια σκεπασμένη βροχή
Μια δολοφονημένη του Ιονέσκο
Τι εσωτερικόν!
Μια γραφομηχανή με ταινία διαρκείας
Πώς άντεξα που μου στράγγιζες
Το μελάνι όπως το αίμα
Με σπασμένους αστραγάλους
Με μάζεψαν-ένας σωρός κόκαλα
Περνάνε τώρα και με βλέπουνε απ’έξω
Ένα καλοβαλμένο συγκρότημα οστών
Μπρούμυτα αναστενάζω πέφτει το στομάχι μου
Στο πάτωμα
Μια τρίαινα να βγάλω τα μαλλιά μου
Ένα φουστάνι να στάξεις το δηλητήριο
Νερό πίνει ο Σουλτάνος μόνο απ’την πληγή
Της Γκιουλμπαχάρ-ξεδιψάει
Έπηξε το τσιμέντο
Παράλυτη
Κατεβαίνω απ’τα γραμμόφωνα
Στα Τέμπη
Εντάξει να κατεβώ κι απ’τα γραμμόφωνα
Χτενισμένη μακιγιαρισμένη
Αλλά πώς υποφέρεται να περνάει
Ο Όλυμπος κι η Όσσα
Αμμοβολή
Μέσα απ’τον αφαλό μου
Ρωτούσε ο άγγελος τι μαθεύτηκε στον κόσμο
από τον παράδεισο-ανησυχούσε
Αν έγινε η παρέλαση των αγάνων
Στην οδοντόκρεμα
Εισπράκτορες με ασημένια καπάκια στα μαλλιά
Έκοβαν στη μέση τα εισιτήρια για τα ανθρακωρυχεία
Λίγο να κρατιέσαι απ’τον καθρέφτη
Έρχονται οι λαιμητόμοι νωρίτερα κοντύτερα
Να φοράς το ίδιο στέφανο
Από φίλντισι και νάρκες
Απομεσήμερα τα βιβλία ανοίγω σε
Λάθος σελίδες
Πήγαινέ με λιγάκι στο διάβολο
Έχω κρατημένα εισιτήρια συναυλίας
Αδέξια κατεβάζεις το καζάνι
-τόση σκουριά κατάπια-
Στέγνωσαν οι νύχτες στους δρόμους
Παρατείνεται η ασφαλτόστρωση στη σκεπή
Τα εγγειοβελτιωτικά έργα θα διαρκέσουν
Στα Γκουλάγκ του Μάγερλινγκ
Γι’αυτό μην αργείς my sweet prince
Ρίχ’τα κόκαλα στη θάλασσα