Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010



θα σας πουν ότι θέλουμε 21 γραμμάρια
για να γράψουμε
αλλά
στην πραγματικότητα θα έχουμε
ξεμείνει στις συντέλειες
ώσπου
εσύ θα κοιτάζεις εμένα εγώ εσένα
στη λιτανεία με τα δαμασκηνά μαχαίρια
ανάβουν τα λαμπιόνια στη Γραμμική Α
κόμποι κόμποι το αίμα
ειδάλλως ποίηση ήταν εκείνο
που μου είπες για τις εκκρίσεις
οι βρισιές και οι εφημερίες
στου ντράιβερ σιτ τα επείγοντα
αλλά εγώ θα κοιτάζω εσένα εσύ εμένα
χρωστώ ευγνωμοσύνη
ενώπιον της φωνής
ενώπιον της φωνής αποσύρεται
ο έρανος για πηρούνια
ενώπιον της όρασης λυγίζουν
τα χαρακάκια των κριτών
ίσως προλάβουμε ένα τσιγάρο
στην απόσταση αιδοίο-φαλλός
που θα'χει ξεφύγει ατίθασο
από αναπαράσταση μεσότονου
μας έχουν τρελάνει διασκελίσματα
και συνιζήσεις
αλλά
άμα το σκεφτείς πρόκειται για εμβόλιο
μια στάλα δική σου
μια δίψα αιφνιδιασμός
μαδάμε τα πλήκτρα τα κωνικά κύμβαλα
κερδίζουμε απ’το μαρσάρισμα


Σκέψου τώρα πού θα δέσεις την κορδέλα αφού
Σε τάισα απ’το πιάτο του πάνθηρα
Πλύνε μου τα χέρια
Πλύνε μου τα μάτια
Τράβα την περόνη
Όταν με το καλό σηκωθούμε
Υπόδικοι
Αλλά με καθαρό στόμα
Θα μας κάνει τη χάρη κάποτε το αλλά
Μιας χαρμόσυνης αλήθειας
Που θα ειπώνεται μετά την έκκρισή του
Κι ας πουν πως έχουμε αυτοκτονήσει