πρέπει να λέμε πως όλα είναι Φελίτσε
μην μεταφράζεις τα γράμματα τα πεζοδρόμια
τις πλάκες τα δέντρα τα χρώματα
τις πεταλούδες τις πόρνες τα μεσάνυχτα
είμαστε στρουθοκάμηλοι χωρίς κόκαλα
πίνουμε το νερό της Κασταλίας
κι εκεί που παν να διασταυρωθούν
τα συριστικά πτηνά
με τα λεκτικά σχήματα
ζωτικά ορμητική η Φελίτσε
tropi και Κασσάνδρα
πού πας Κάρμεν?
στη βρύση να γεμίσω
τη στάμνα κενά όστρακα
από κείνα που όταν τα μεταφέρεις
δεν σε πιάνουν στα τελωνεία
κοίτα
σ'αυτό το θρησκευτικό θέατρο
πρέπει ν'αποδείξουμε ότι όλα
τα διέπει μια χαλαρή Φελίτσε
defense
τι κι αν είμαι η strige
στα σκουπίδια ή στο boogie wonderland
αν~ε~ίδεοι πληρώνουν τις
Ορνιθολογικές Εταιρείες
να λεν πως δεν υπάρχω
ή πως με κλείσαν στη φυλακή
γιατί ήμουν άριστη στην πυγμαχία
έπειτα έγινα η angelica farfalla του Δάντη
φοβάμαι πληγώνομαι που πεθαίνει ο Κρόνος
αλλά έρχεται η Φελίτσε και μου θυμίζει
ότι ο Άρης θα γεννιέται για πάντα δίπλα μου
όπως και θα ζει
αιώνια
κι εγώ
κι οι λάμπες
κι οι λεύκες
κι οι κίσσες
η πέτρα
η γέφυρα
το ποτάμι


αυτό θα πει Ευτυχία