Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

υπέροχα κι απάνθρωπα


όπως μόνο υποφέρονται οι αλήθειες σαν γιόγκι μια μέρα θα πεθάνω.εσύ θα έχεις αυτοκίνητο.τιμόνι.μια θέση άδεια δίπλα σου.ένα κενό στο κρεβάτι που ξαπλώνεις τα καλοκαιρινά μεσημέρια.λευκό σεντόνι και καημούς.
Σεξ ντιλίτ λογκ ιν φέρι τέιλς.φέρι μποτ-μίρορ.θα θες να μιλάμε λίγο.να λέμε για την αγάπη και τις μελαγχολίες μας.να καπνίζουμε το ίδιο τσιγάρο.χτυπώ τους τάφους μου ανοίγουν οι νεκροί και τέτοια.να γίνουμε πίνακας του Ιερώνυμου Μπος.δύο που κάποτε τραγούδησαν μαζί μεθυσμένοι ένα βράδυ στο δρόμο.δυο χρυσάνθεμα του Βαν Γκογκ.δύο που κοίταξαν τον Κρόνο αντί για τη Γη.γύρω μας αγκαλιάζονται τόσοι και τόσοι άνεργοι.κι ύστερα θα λες πως αγάπησες μια γυναίκα.με μελανά μάτια.
ζωή θα λες είναι μια γάτα με το όνομα Ιγκόρ.κι έπειτα θα λες πως σου έδωσα ένα εφιαλτικό εργοτάξιο.λέγεται:χωρισμένη πόλη.πυροσβεστήρες βροχές σειρήνες ασθενοφόρα περιπολικά τηλεφωνικοί θάλαμοι κατεδαφίσεις εγέρσεις προδοσίες ορυχεία μεταμεσονύκτιοι ήλιοι εκρήξεις κολασμένες αυτοκρατορίες μανιακοί τραχύτητα μηχανές σχιζοφρένεια.θα λες πως φτάνεις εδώ κάθε βράδυ με μια μικρή άκατο~άκατο είπε ή άρκτο?~
κι έπειτα σκέφτομαι πως μπαίνω σ'ατέλειωτα καράβια τις τρομερές νύχτες προκειμένου να  σε συναντώ έξω από τον κόσμο.των ανθρώπων.βρυχώμενα.σαρωτικά.δηλαδή ακαταμάχητα.δηλαδή αιτίες
και για την ελάχιστη αναπνοή μου.έπειτα θα πεις πως σ'αγάπησε μια γυναίκα με μελανά μάτια.και πως κι εσύ αγάπησες μια γυναίκα με μελανά μάτια.και μετά δεν θα υπάρχει έπειτα.και θα λένε οι άλλοι πως όλο αυτό ήταν ο Υπερσυντέλικος μιας σιδερένιας πεταλούδας:δηλαδή η Απουσία.μιας σιδερένιας πεταλούδας ήταν η Απουσία.