Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

αχινός στο γρασίδι





Αν είμαστε αστραφτεροί μεταξύ μας
μη φοβάσαι τίποτα
Κοίτα τη λέξη Άστρα και φτερά λέει
Σε νοσταλγώ σ’αυτή τη διαδρομή
Λες επειδή έχει επικίνδυνες στροφές και σου μοιάζει
Ή από την απόσταση που αιμορραγεί
Επιθυμία και ανάγκη
Αν ήσουν εδώ θα σταματάγαμε σε κάποιο μοτέλ
να σου ψιθύριζα ποιήματα στο αυτί
Πού κοίταζες όταν ήσουν στο νησί
Προφανώς τα κοχύλια
τα μάτια του λάθος άντρα
ο βλάκας αποδελτίωνα τον
Ίνγκεμαρ Ρεντίν στην Παχιά Άμμο
Τώρα την άμμο τη θέλω μόνο για σένα
Μόνο για μας για το μαζί
Τον αμμόλοφο να στέκει σαν άστρο
πάνω απ’τα κεφάλια μας
να είσαι ο πιο εφηβικός μου έρωτας
Αυτά είναι τα φτερά
Μην το πάρεις στραβά πάλι
Το σύνορό σου επιχειρώ να περάσω
Ήπια με τρυφερές εκφορές-αγκάθια
για να μη σ’εκνευρίζουν
Για να με θες
Ν’αξιωθούμε άλλη μια τραγωδία από την πένα
Του φαντάσματος του Ρακίνα
Και τώρα θα κάνω μαγικά να ξυπνήσει
αυτός που σ’έχει δίπλα του-και ξεχνάς εμένα-
όπως ο Σάμσα,σκαθάρι
τα μαλλιά σου να έχουν μπλεχτεί στα οκτώ του πόδια
Εσύ να μου στέλνεις ό,τι γράφεις
ακόμη κι αν πρόκειται για συνταγή αχινοσαλάτας
Ναι, τα άστρα και τα φτερά αν είμαστε
Μη φοβάσαι

***Ευχαριστώ τον Χ.
Για τους αχινούς
Και το editing σ’αυτό
Το κείμενο
Του αφιερώνεται έτσι κι
αλλιώς