Χωρίς να κρούσω τις καμπάνες ακόμη
Ξέρω,οι λέξεις γίνονται σιδερένιες
γι’αυτό μπορεί να σου διπλώνω τα ρούχα
που μυρίζουνε καπνό
όταν θα με σημαδεύεις με σκληραγωγημένα
φωνήεντα
Έχεις την ιθαγένεια αλκοολούχων γαιών
ενώ από ομφάλια μεσιτεία
χιαστί οι αρτηρίες με πτερύγια
έλικες άλικες κλωστές πτερόεσσες
πάνω απ'το κεφάλι μου
διερωτώμενες σε ποιο από τα
δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου
αληθεύεται ο λωτός
σε ποιο εκρήγνυται το ρόδι
Μέχρι ν’αποφανθεί κάποιος
σχεδόν με βογκητά λέω:
«θα γίνω ηχοφάγος»
το ιαματικό σημείο βρασμού
η περίστροφη μέθη
είναι αγώγιμη λίγο πριν
το βραδινό τηλεφώνημα
λίγο μετά τη σπατάλη
στη μυρωδιά του σώματός σου
που την αιωνιότητα έχει
να συντηρήσει