Αύριο θα είμαι καλή.
Δε θα’ χω μάσκα. Δε θα φοράω ντόμινο.
Δε θα προβώ σε εγχώριες, άσκοπες δαπάνες.
Αύριο θα εισχωρήσω στη φυλή της απλανούς αφάνειας.
Αύριο θα καώ σε φιλμ.
Θα είμαι σαλιγκάρι χωρίς τη βαρβαρότητα της σύννοιας.
Θα είμαι ζαχαροκάλαμο σε φυτεία.
Πέτρινος γύρος πηγαδιού.
(Ακροάζομαι κρουστικά φορτία).
Θα είμαι ροδάκινο.
Άπειρη ιέρεια της ενδοστρέφειας.
Θ’ αναιρέσω.
Καθαίρω και καθαιρώ τις ελλιπείς στίξεις.
Προσωπικά, θ’ αναλάβω, αποσιωπητικά, μαγνητικά κρησφύγετα.
Πεζοπορώ σε λεπτή άμμο.
Φυσικά αρνούμαι τις περικοπές.
Εκδιώκω νηφάλια τα focus της απόδοσης.
Αποδρώ στου Προκρούστη το κρεβάτι.
Αύριο.
Αύριο.
Απόψε όμως, λέω καλύτερα να σκοτωθώ.
από τη συλλογή μου, "Οι Τρομπέτες του Οκτώβρη"