Είναι απόλυτα επιβεβαιωμένο από την έρευνα ότι ακόμη και μια απλή μελωδία δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητη εργασία για τον εγκέφαλο. Ακούγοντας μια μελωδία,ο εγκέφαλός μας ανιχνεύει τη γραμμή,το σχήμα,το περίγραμμά της και ταυτόχρονα συμπεραίνει αφαιρετικά την αρμονία που υπερισχύει. Το δεξί είναι,σαφώς,το ημισφαίριο του εγκεφάλου που αναγνωρίζει τους ήχους. Το ίδιο ημισφαίριο είναι υπεύθυνο για την αναγνώριση της μελωδίας. Η σχέση αυτή βρέθηκε όταν στις έρευνες που έγιναν,έπαιξαν μελωδίες σε κάθε αυτί ξεχωριστά,για να διαπιστώσουν το πώς οι μελωδίες γίνονται αντιληπτές και με ποιον τρόπο τις ανακαλεί κανείς στη μνήμη του. Βρέθηκε λοιπόν,ότι το αριστερό αυτί,που είναι ο δίαυλος επικοινωνίας με το δεξί ημισφαίριο, έχει σαφή υπεροχή έναντι του δεξιού. Έτσι λοιπόν, το δεξί ημισφαίριο υπερτερεί στην αντίληψη της μελωδίας. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι το αριστερό ημισφαίριο δεν παίζει κανένα ρόλο. Ο ρόλος αυτός είναι να αναγνωρίζει τα ρυθμικά στοιχεία της μελωδίας.
Παρ' όλα αυτά η επιστήμη της νευρολογίας κάνει μια παράκαμψη και μια εξαίρεση στα όσα πιστεύει για την αντίληψη της μελωδίας από τον εγκέφαλο,αποδεικνύοντας έτσι την πολυπλοκότητα αυτής της διεργασίας από τον εγκέφαλο. Έτσι λοιπόν,οι νευρολογικές έρευνες μας δείχνουν ότι οι επαγγελματίες μουσικοί χρησιμοποιούν όχι το δεξί,αλλά το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου τους για την αντίληψη της μελωδίας. Το δεξί αυτί του μουσικού που συνδέεται με το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου,είναι επικρατέστερο. Μια εξήγηση που μπορεί να δώσει κανείς είναι ότι η επικράτηση του αριστερού ημισφαιρίου συνήθως συνοδεύεται απ' αυτό που ονομάζουμε "μουσικό ταλέντο". Με τη σειρά του το ταλέντο αυτό ενθαρρύνει την επαγγελματική εκπαίδευση. Η έρευνα όμως, μας λέει ότι αυτή δεν είναι μια ικανοποιητική εξήγηση! Ίσως λοιπόν,η επικράτηση του εγκεφαλικού ημισφαιρίου για τη μελωδία να μεταβαίνει από το δεξί στο αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου περισσότερο όσο κάποιος άνθρωπος εκπαιδεύεται μουσικά.
Ηλίας Σακαλάκ.